Buiten voor de bibliotheek was de lucht warm en op het plein was het stil. Het was rustig in het dorp, waarschijnlijk waren de meeste mensen nu op vakantie. Ook de kinderen waren stil, diep in gedachten. Ze liepen naar hun fietsen, maar eigenlijk wilde niemand al naar huis en ...
Ze waren nog nooit zo snel naar het dorp gefietst. Hijgend stopten ze voor de bibliotheek: een oud gebouw met hoge ramen. Binnen rook het naar papier en koffie. Achter de balie zat een vrouw met bruine krullen waarin een bril was gestoken. Ze keek op en glimlachte om de ...
Hun hersenen gingen meteen aan het werk, omdat ze beter wilden begrijpen wat ze hadden ontdekt. Onder het dakraam lag de kaart nog altijd opengevouwen. Mick ging ernaast zitten en streek met zijn hand over de rand van het papier. Zijn vingers bleven steken bij het tandwieltje dat hij gisteren ...
Op de vloer lag de kaart, half over de koffer heen, het papier op sommige plekken dun en gelig, alsof het vocht had opgenomen en later weer was opgedroogd. “Er zit iets geks aan dit vel,” zei Rafi terwijl hij het voorzichtig optilde. Hij hield het blad dichter bij zijn ...
Nog voor ze de achterdeur bereikten, begon het te gieten. De lucht trok dicht en de regen kwam in lange strepen naar beneden. Ze renden het tuinpad af, hun shirts half over hun hoofd, het gras opspattend tot aan hun knieën. Tegen de tijd dat ze binnen waren, stonden ze ...
Ze waren al een tijdje stil. Op zolder was het benauwd geworden; het was er warm en het stof prikte in hun neus. “Laten we even naar buiten gaan,” zei Daan. “Mijn hoofd kookt.” Niemand protesteerde. Ze vouwden de kaart zorgvuldig op, legden hem terug in de koffer en liepen ...